Glimpses in turbid water - Compagnie Monica / Sarah Bostoen

Op zaterdag 21 november 2015 heb ik een zeer mooie dansvoorstelling in De Spil gezien. De titel was ‘Glimpses in turbid water’. Twee dansers, namelijk Esse Vanderbruggen en Miguel do Vale brachten het beste van zichzelf. Sarah Bostoen creëerde het danstheater en Lise Surmont zorgde voor de dramaturgie. Ralph Timmermans was verantwoordelijk voor de muziek.

Op de flyer stond dat ‘een man en een vrouw om elkeen heen cirkelden, tastend in het duister.’ Er was een soort van mechaniek in het dansen, echt contact werd beperkt tot het dragen en begeleiden van elkaar op bepaalde momenten.

Soms keken beide dansers schuin op naar het plafond alsof een godheid hen leven inblies. De mannelijke en vrouwelijke component waren volledig in evenwicht. Door verrassende effecten en een aanstekelijk ritme werd poëzie getoverd op de planken van het cultuurhuis.

In de eerste sequentie toonde de mannelijke danser een bijna onmogelijke actie, hij legde zijn benen in zijn nek en zijn handen kregen vrij spel. Met deze knipoog kon het spektakel pas echt beginnen.

In een overtuigende, tweede sequentie speelden de beide dansers goed op elkaar in. De magie werd gecreëerd omdat bewegingen soms ophielden waar je zou verwachten dat ze doorgingen.

De laatste en derde  sequentie stond in het teken van de nacht. Door fluoriscerende elementen te gebruiken, kreeg het theater iets speciaals. Ook de stem van de vrouwelijke danser speelde een rol.

Op het einde stonden dag en nacht in het teken van iets wat ik niet kan duiden, ik zal het de poëzie van een moment noemen, mooier kan immers niet.

zicht op een stad

Het indrukwekkende stadhuis van Oudenaarde had me onmiddellijk te pakken. Het stadhuis is ook een prachtig voorbeeld van Brabantse gotiek. Het belfort is door UNESCO erkend als werelderfgoed.

Toen we het MOU bezochten, viel het me op dat het museum ordentelijk was opgesteld. Het Museum voor Oudenaarde en de Vlaamse Ardennen bevindt zich in het stadhuis zelf.

Enkele historische figuren loodsten me als het ware in de ziel van de stad. Deze stad heeft een rijke geschiedenis. Het heeft een link met Vauban, Lodewijk de 14^de en het beschikt over een Jezuïetencollege.

Adriaan Brouwer was ook afkomstig van deze stad. Deze schilder schilderde voornamelijk dronkemanstaferelen. Zijn schilderijen zijn een plezier om naar te kijken. Ik moest spontaan aan enkele taferelen van Brueghel denken. De schilderijen vergroten enkele beelden uit. De schildertechniek van Adriaan Brouwer is trouwens fenomenaal.

De wandtapijten op de hoogste verdieping deden me dan denken aan het harde werk om dit allemaal te weven. Oudenaarde heeft immers ook een roemrijk textielverleden.

Kortom, breng een bezoek aan Oudenaarde en geniet hoe ‘Hans de krijger’ vanop de toren van het stadhuis van de stad geniet.

Anouk

visie

ik vind Nederlands

een prachtige taal

om dingen uit te drukken

uitdrukkingen duiken op

als een straal van een fontein

daarna halen we taal uiteen

in taalkunde

met literatuur bouwen we zinnen

als kathedralen

wie blijft, die schrijft

Wonderful Rotterdam

Geraardsbergen op een zondagnamiddag

Gedicht 2

het uitzicht is gebald
de focus wil een knoop

het hout is bij de hand en
takken vlechten in elkaar

het oog wil ook wat
muziek kraakt in stappen

het bos klinkt als een noot
het vraagt om bomen
in een woud

Gedicht 1

soms zie ik jou
soms zie ik mij

de wereld speelt
in tegenlicht

vragen herhalen zich
als een epos in het dubbel

lezen we of staan we stil
dat is een vraag

geschriften zijn een stem
een meervoud in een boek