Posts tonen met het label varia. Alle posts tonen
Posts tonen met het label varia. Alle posts tonen
zaterdag 4 april 2020
dinsdag 31 december 2019
woensdag 18 december 2019
maandag 4 november 2019
dinsdag 1 januari 2019
donderdag 20 december 2018
dinsdag 27 november 2018
donderdag 30 augustus 2018
facebookpagina
Beste lezer
Meer en meer zal ik ook een post plaatsen op mijn facebookpagina.
link: Tom in woord en beeld
Hartelijk welkom.
Vriendelijke groeten
Tom Veys
Meer en meer zal ik ook een post plaatsen op mijn facebookpagina.
link: Tom in woord en beeld
Hartelijk welkom.
Vriendelijke groeten
Tom Veys
zaterdag 11 augustus 2018
donderdag 9 augustus 2018
dinsdag 17 juli 2018
geschokt
Meestal kan ik niet goed reageren op een politieke uitspraak, volgens mij hebben veel partijen een boodschap, maar dan kom ik tot de essentie, het mens zijn. Mijn ouders zijn op reis geweest en toen ze terug kwamen, reden ze aan een plek van een ongeval voorbij. De beschrijving van het slachtoffer laat ik achterwege, maar mijn moeder kon alvast die avond de slaap niet vatten door het beeld dat ze gezien had. Ook mijn vader die aan de plek des duivels voorbijreed, denkt liever niet terug aan dat beeld.
Een man had de autosnelweg overgestoken en een vrachtwagen heeft hem aangereden. Het zou om een wanhoopspoging gaan. Dit stemt me verdrietig, ik dacht, verdomme, weer iemand die het leven laat door een pijn die we moeilijk kunnen duiden. We leven in Vlaanderen, Wallonië, België, Europa ... Het maakt me niet uit, maar hoe kunnen we de wanhoop verdrijven?
Een man had de autosnelweg overgestoken en een vrachtwagen heeft hem aangereden. Het zou om een wanhoopspoging gaan. Dit stemt me verdrietig, ik dacht, verdomme, weer iemand die het leven laat door een pijn die we moeilijk kunnen duiden. We leven in Vlaanderen, Wallonië, België, Europa ... Het maakt me niet uit, maar hoe kunnen we de wanhoop verdrijven?
zondag 15 juli 2018
café Amsterdam
het Watou kunstenfestival
Het kunstenfestival in Watou toont opnieuw spraakmakende beelden in een feeëriek parcours. Kunstenaars en dichters spelen met klank, beeld en vorm. Kleuren blijven me bij, er zijn ook de interessante inzichten en het dorp in de Westhoek blijft lang in me sluimeren.
donderdag 12 juli 2018
doelstelling
Beste lezer
Ik kijk uit om je te verrassen met enkele foto's. Wanneer de eenzaamheid opduikt, doen we die verdwijnen met optimisme.
Groeten
Ik kijk uit om je te verrassen met enkele foto's. Wanneer de eenzaamheid opduikt, doen we die verdwijnen met optimisme.
Groeten
zondag 24 juni 2018
verrassend en goed
Ik
was aangenaam verrast toen de zon scheen op het vernieuwde stationsplein in Roeselare.
Er is een standbeeld te zien van een jongen en een meisje. De jongen laat een
bootje in het water drijven dat door verschillende fonteinen gecreëerd wordt. De kop van de vaart ligt overigens op een boogscheut van dit plein. Zo zitten we een stap verder in het parcours dat vandaag een andere kant van Roeselare
liet zien, de batjeskant.
In
de straten van de binnenstad was er veel bedrijvigheid en elke straat had zijn eigenheid. In de
Ardooise Steenweg konden kinderen spellen spelen, er was een schapencarrousel,
lees moderne kunst en er was een koude kermisgate, een poort met twee ventilatoren
die tot de verbeelding spraken. De zonnige zijde van La dolce vita is zeker in
de Art-ooise Steenweg te vinden.
In
de Ooststraat kwam het woord batjes echt goed tot uiting. Hier kon je koopjes
doen in de vele winkels. Er was tweerichtingsverkeer met een leuke drukte die uitdeinde in de zijstraten.
Ik hoorde Mas que nada live nabij De zoete zonde, een ijsjesbar waar een
wachtrij stond.
De Ooststraat bracht ons ook naar Peru met de dreamcatchers die in
een kraampje te zien waren. Uiteindelijk zou de Noordstraat ons naar Plein
Publique brengen, een festival waar circustheater en een mini-zoo het Noordhof tot een luisterrijke en idyllische locatie omtoverden. Er hingen zelfs
lampionnen in de bomen, er was een aangename sfeer in het park.
Kortom de batjes
zijn een mensenmagneet, een Gentse Feesten in het klein.
woensdag 13 juni 2018
blackbird
de merel kijkt toe hoe ik een foto neem
er is een park met zoveel licht
's avonds bij het verdwijnen
zingt hij nog een lied
hij is wellicht trots
op dat ene oogcontact
de dichter jij en ik
zondag 20 mei 2018
voetbal ja ja
Tijdens deze week kon ik kijken
naar de finale van de Europa League. Atlético Madrid speelde tegen Olympique
Marseille. Rood -wit tegen blauw-wit. De typische speelstijl van Atlético kwam
duidelijk tot uiting, veel verdedigingswerk dus.
Uiteindelijk had de spits Antoine
Griezmann niet veel nodig om twee goals te maken. In de krant sprak men over een
doorwinterde knokploeg wanneer het over Atlético ging. Ik moet echter bekennen
dat ik niet zoveel grote fouten zag. Uiteindelijk bracht Gabi de 0-3 op het scorebord. Atlético is een verdiende overwinnaar in deze Europese 'interclubwedstrijd' op het ei zo na hoogste schavot.
Ik vond ook het commentaar van
Filip Joos zeer goed. Hij vertelt over de geschiedenis van de club, over de
spelers en ondertussen legt hij haarfijn uit hoe het spel in elkaar zit. Gert
Verheyen is eveneens subliem in zijn analyses. Op naar een nieuw seizoen...
Abonneren op:
Posts (Atom)