verrassend en goed

Ik was aangenaam verrast toen de zon scheen op het vernieuwde stationsplein in Roeselare. Er is een standbeeld te zien van een jongen en een meisje. De jongen laat een bootje in het water drijven dat door verschillende fonteinen gecreëerd wordt. De kop van de vaart ligt overigens op een boogscheut van dit plein. Zo zitten we een stap verder in het parcours dat vandaag een andere kant van Roeselare liet zien, de batjeskant.

In de straten van de binnenstad was er veel bedrijvigheid en elke straat had zijn eigenheid. In de Ardooise Steenweg konden kinderen spellen spelen, er was een schapencarrousel, lees moderne kunst en er was een koude kermisgate, een poort met twee ventilatoren die tot de verbeelding spraken. De zonnige zijde van La dolce vita is zeker in de Art-ooise Steenweg te vinden.

In de Ooststraat kwam het woord batjes echt goed tot uiting. Hier kon je koopjes doen in de vele winkels. Er was tweerichtingsverkeer met een leuke drukte die uitdeinde in de zijstraten. Ik hoorde Mas que nada live nabij De zoete zonde, een ijsjesbar waar een wachtrij stond.

De Ooststraat bracht ons ook naar Peru met de dreamcatchers die in een kraampje te zien waren. Uiteindelijk zou de Noordstraat ons naar Plein Publique brengen, een festival waar circustheater en een mini-zoo het Noordhof tot een luisterrijke en idyllische locatie omtoverden. Er hingen zelfs lampionnen in de bomen, er was een aangename sfeer in het park.

Kortom de batjes zijn een mensenmagneet, een Gentse Feesten in het klein.