meer licht

soms zak ik weg in een ongelooflijk diepe put

papieren snijden me de adem af

iemand reikt me nog de hand en zegt

ik help je met opruimen
dit wens ik mezelf toe

ik heb een boot van tien op tien

maar de ruimte zit vol met woorden en gedachten

de woorden stapelen te hoog
in wat ik moet doen

ik kan soms niet meer varen

ik heb iemand nodig
die een zachte tsunami in mijn hoofd waait

samen kunnen we herinneringen overlopen
om te vergeten

we kunnen zeilen

niemand kan ik zijn
in zijn eentje

enkel jij kan het kwade
uit mijn hoofd doen verdwijnen

met overzicht en jij en ik