Na de eerste meer dan geslaagde bundel van Yerna Van den Driessche, ‘Reconstructie’ volgt nu de tweede bundel van Yerna ‘Mendeljevkoorts’.
Mendeljevkoorts
vermoedt een wetenschappelijke achtergrond die we ook terugvinden in de
opleiding van Yerna.
In ‘Kraambed van
het heelal’: ‘Stipje’ - het eerste
gedicht - vliegen we mee op gevoelens. We verliezen tijd en ruimte. ‘je geleidt
zonder weerstand’
Elk gedicht in
deze bundel wordt gecombineerd met een element uit de tabel van Mendeljev. Ook formules
komen voor zoals water of een waterstofbom.
Chemie heeft soms
iets goddelijks, dat merk ik in de cyclus ‘Prikkels’. Originele invalshoeken
sieren deze cyclus. Er zijn ook verrassende taalinzichten en leuke kronkels die
mijn dag tot een mooie dag maken. Het valt me op hoe het kleine hier meesterlijk
wordt uitvergroot.
In ‘Dwarsliggers’
gaan we verder op het elan van ‘Prikkels’, enkel het negatieve neemt hier de
bovenhand. De prachtige eindzinnen, zoals ‘scheur je nieuwe barsten. het is
niet verboden te gluren’, vervolmaken het geheel.
In ‘Hoe reageren’
zoekt de dichteres zich een weg in de wereld. Thema’s in deze cyclus zijn een schip
dat voorbijgaat of een seizoen dat gedefinieerd wordt.
‘Val van Phaeton’
is mijn favoriet gedicht in deze cyclus. Mythologie, wetenschap en taal gaan
hier hand in hand. Phaeton is de speelse god die de zonnewagen niet kon
besturen en zo neerviel. Misschien is het pad van de mythologie een spoor voor
een nieuwe bundel.
In ‘Op de rand
van schater’ duikt wat cynisme op. De zinnen verbergen soms een harde realiteit
die hier mooi wordt geformuleerd. In ‘In
de vuurlinie’ worden de zaken nog wat
scherper gesteld. Concrete gebeurtenissen uit de realiteit, bijvoorbeeld de
inhoud van een krantenartikel, zijn een aanleiding om een gedicht te schrijven.
In ‘Apocalyps’,
‘Ergens op weg’ tovert Yerna een wereld die stilstaat of op ontploffen staat.
Waterstofbom is de laatste formule die gebruikt wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten