ergens op een dag

Ik speelde een dijk van een wedstrijd en ik had vreugde in het slaan van een backhand. Ik verloor echter met zware cijfers, maar het ritme in de slagen bezorgde me toch veel plezier. Een rally zorgt voor fun.

impressie

ik heb een wandeling gemaakt

langs een bomenrij, een park

de huizen hadden planten in zich en de kleuren

hielden niet op in mijn ogen

de horizon werd breder en het licht

scheen ’s avonds als een morgen

plannen

Nog altijd spelen dezelfde namen in mijn hoofd als toen ik tien jaar geleden het Watoufestival bezocht: Marlene Dumas, Eddy Van Vliet, Rutger Kopland en Miriam Van Hee. Er zijn ongetwijfeld nog goede en grote namen. Mocht ik ooit een festival organiseren, dan zouden deze namen alvast in het rijtje voorkomen.

Misschien moet ik even starten met een conceptueel kunstwerk, een kunstwerk waarin u zich thuis voelt.

het blad houdt nooit op met zijn

Pass is beslist de moeite waard

Donderdag was een bijzondere dag. Het was niet alleen Onze-Lieve-Heer-Hemelvaart, ik ging ook naar Pass in de omgeving van Kruishoutem.

Pass is een kunstroute in de Vlaamse Ardennen. Huise, Wannegem, Lede en Mullem zijn de deelnemende dorpen of gemeenten. Jan Hoet junior tekende met andere kunstenaars de krijtlijnen uit.

Ik werd door het project werkelijk overspoeld. Het regende ook die dag. Er waren immers mooie beelden en originele inzichten. Adelheid De Witte en David Claerbout verrasten me.

Deze wandeling, die ongeveer 10 km lang is, brengt je van cultuur naar natuur en van natuur naar cultuur op een originele manier.

De dag was weer bijzonder door een aantal kleine details.
Op het tennisveld was er een soort rust te vinden in de tennisslagen. Het eeuwige heen en weer maakte me rustig.
Vandaag kruisten ook enkele gedichten van Anna Enquist mijn pad. Deze mevrouw opent een wereld die tot voor kort voor mij gesloten was. Dank daarvoor.

fantoompijn

Er is soms pijn die je indenkt, een verre pijn die terugroept. Soms lopen we over van energie. De lucht vraagt een dag en de dag gaat in ijl tempo verder.

Het licht vraagt zijn aandacht en we bezoeken sites aan de lopende band. In ons hoofd kunnen we veel, we kunnen boeken lezen, gedichten verzinnen, films bekijken, spelletjes spelen, de ander neerhalen, de ander ophemelen, eerlijk zijn, de waarheid achternalopen en we kunnen ook zijn.

Ongetwijfeld herinner ik me de helderblauwe blik op een probleem, het opendoen van een probleem met heldere woorden, het langzaam ontmantelen van een nieuw ik, een nieuw ons, een lichtgevend punt.