doorkijkje

Lanny

‘Lanny’, zelden ben ik zo van mijn sokken geblazen dan door dit boek. Max Porter, de auteur, schreef een meeslepend, soms fragmentarisch verhaal over een bijzondere jongen Lanny die vaak in zijn eigen wereld vertoeft. Zijn ouders en vooral zijn moeder, een schrijfster, spelen in op die 'fantasie'. Mad Pete leidt Lanny in de wereld van het tekenen en dan is er nog gossiping Peggy, die een belangrijke figuur is in het dorp nabij Londen waar het verhaal zich afspeelt. De afwisseling in het vertelperspectief zorgt voor aangename lectuur, je kan het vergelijken met het kijken naar een diamant.

De taal van deze Britse auteur is fenomenaal fascinerend. Ik kon tijdens het lezen niet alle Engelse woorden begrijpen, maar dan verzon ik er maar zelf af en toe een betekenis bij. Poëzie staat – denk ik - nooit veraf van het gissen naar een speciale betekenis. Al eerder won deze schrijver verschillende prijzen, zoals de Europese Literatuurprijs en the International Dylan Thomas Prize, meer dan terecht.

De portrettering van de personages en vooral van het natuurpersonage Dead Papa Toothwort is rijk aan fantasie en bij tijd en wijle zijn de beschrijvingen vertederend aangrijpend. Gruwel en tederheid vullen elkaar passend aan in dit boek. Vooral het einde is erg hallucant en hartveroverend. Soms wil je in het verhaal meespelen om een hand te reiken. Welke auteur kan daarin slagen? En als dat lukt, dan kan je niet anders dan over een natuurtalent spreken, Max Porter.

spelen met letters: herinnering en toekomst

wegrestaurant met gordijn

Bob Dylan

BBC2

Gisteren was er op BBC2 een docu over Bob Dylan. Beeld- en geluidsfragmenten werden na elkaar getoond. De Nobelprijswinaar van de Literatuur haalt in zijn stukjes poëzie muziek uit klanken. Het is dan misschien ook niet verwonderlijk dat hij vaak wordt gecoverd, waardoor zijn muziek op haar beurt wordt gedeeld. Deze Amerikaanse singer-songwriter wordt op dit moment als één van de meest toonaangevende muziekkunstenaars in de wereld gezien. In een volgende post zie je enkele tv-foto's die ik wilde delen.

een hoek in Oostende

Hoe schrijft iemand zijn naam?