oostende

hout

diep zullen mijn wortels
nog om water vragen

er is een weide
die heide verbloemd

ik was zo sterk als de man
die mij kliefde

de wig is bijna weg
jaren kan je tellen in mij

ik ben volmaakt met de schors
die mijn huid beschermt

budafabriek

enlightened dark

met de trein op weg

werkelijk echt

wij zijn dichter en
misschien ook dwarsligger
die verbindt

niet elk woord vraagt een betekenis
maar wellicht als ik jou zeg
zijn we min of meer hetzelfde

omdat alles ook anders kan
kunnen we elkaar schrijven
met het licht dat geen sporen laat

misschien is later
alles anders

three of a kind: Kortrijk

Uitzicht

als ik iemand zie strompelen

hangt mijn hoofd

als een treurende tulp

iedereen wil een thuis

als hulp

buiten is het koud

de lichten van de straat

laten wazig de regen vallen

dit licht dat door bomen straalt

wil daglicht