zondag 24 juni 2018

verrassend en goed

Ik was aangenaam verrast toen de zon scheen op het vernieuwde stationsplein in Roeselare. Er is een standbeeld te zien van een jongen en een meisje. De jongen laat een bootje in het water drijven dat door verschillende fonteinen gecreëerd wordt. De kop van de vaart ligt overigens op een boogscheut van dit plein. Zo zitten we een stap verder in het parcours dat vandaag een andere kant van Roeselare liet zien, de batjeskant.

In de straten van de binnenstad was er veel bedrijvigheid en elke straat had zijn eigenheid. In de Ardooise Steenweg konden kinderen spellen spelen, er was een schapencarrousel, lees moderne kunst en er was een koude kermisgate, een poort met twee ventilatoren die tot de verbeelding spraken. De zonnige zijde van La dolce vita is zeker in de Art-ooise Steenweg te vinden.

In de Ooststraat kwam het woord batjes echt goed tot uiting. Hier kon je koopjes doen in de vele winkels. Er was tweerichtingsverkeer met een leuke drukte die uitdeinde in de zijstraten. Ik hoorde Mas que nada live nabij De zoete zonde, een ijsjesbar waar een wachtrij stond.

De Ooststraat bracht ons ook naar Peru met de dreamcatchers die in een kraampje te zien waren. Uiteindelijk zou de Noordstraat ons naar Plein Publique brengen, een festival waar circustheater en een mini-zoo het Noordhof tot een luisterrijke en idyllische locatie omtoverden. Er hingen zelfs lampionnen in de bomen, er was een aangename sfeer in het park.

Kortom de batjes zijn een mensenmagneet, een Gentse Feesten in het klein.

vrijdag 22 juni 2018

als een speler

Het park strekt zich als een kleurrijk tapijt voor me uit. Er is een zonrijke zoom en en een schaduwrijke kant. Dit doet me denken aan een voetbalveld waar die scheidingslijn perfect kan samenlopen met een middellijn of een ingebeelde rechte op het veld. Het is de plaats waar een steekpass gegeven kan worden. Ik zal niet lyrisch doen over het voetbalspel, want voetbal is soms ook een beetje sterven.

In een potige wedstrijd tussen Kroatië en Argentinië kon Messi niet overwinnen. Tot deze conclusie kom ik na een spektakelrijke wedstrijd tussen de twee landen. Het werd 3-0, wat een beetje overdreven is na een wedstrijd waarbij de foutenlast veel te hoog lag. De 3-0 werd overigens gescoord op een manier die ‘messiaans’ te noemen is. Uitgetikt in een soort van driehoek waarin de structuur van de tegenstander verdwijnt. Wat deed Messi dan op het einde van de wedstrijd? Hij wisselde geen truitje met de Kroaten, nee, hij ging simpelweg naar de catacomben om even te verdwijnen van het voetbaltoneel. Zijn blik stond op onweer, maar hij bleef Messi. Dat zegt voldoende.

donderdag 14 juni 2018

woensdag 13 juni 2018

blackbird









de merel kijkt toe hoe ik een foto neem
er is een park met zoveel licht

's avonds bij het verdwijnen
zingt hij nog een lied

hij is wellicht trots
op dat ene oogcontact

de dichter jij en ik

donderdag 7 juni 2018